Een nieuwe dag in een jaar van je leven is aangebroken. En vandaag besluiten Babette en Zoë het gesprek met elkaar aan te gaan. De twee hebben ruzie en gaan niet lekker meer met elkaar om.
De twee gaan in kamer 4 zitten om hun onenigheid te bespreken. Babette vraagt zich af wat er elke keer gebeurd en het telkens zo afloopt. In mijn ogen niet zoveel antwoordt Zoë. Ik heb elke keer het gevoel wat jij vorige week ook had, iedereen let op mij. Voor mij gevoel is het heel makkelijk om iemand naar voren te schuiven die een soort van negatief is. Dan wordt de aandacht van mij weggehaald en val ik niet meer op. Iedereen zal misschien wel denken Zoë heeft gelijk, zet haar maar in het middelpunt dan val ik niet op. Ik heb het gevoel dat ik mij hier menselijk moet gedragen omdat mensen dat willen. Ik heb jou gisteren niet gezien, prima maar dat kan zo lopen. Dat is volgens Babette niet zo, we hebben ook daar gezeten. Zoë herhaald nog een keer dat ze zich wenselijk moet gedragen. Maar zo ben ik niet. Ik vind de ervaring top maar heb het hier nooit fantastisch gevonden. Waarom moet er altijd de focus op mij worden gelegd. Omdat ik zeg wat ik denk ben ik dit, dat. Ik viel gisteren voor mijn gevoel niemand lastig. En ik was gisteren in gesprek met Isaac, kom je binnen om wat te vragen. Ik heb toen niks gezegd maar dat vond ik ook niet fijn. Dat moest antwoordt Babette. En dan zeg je zo ken ik je niet. Waarom is het altijd jij dit, jij dat. Babette antwoordt dat ze zich met Isaac bemoeide. Ik vraag iets aan Isaac en ik maakte een grapje. En toen zei je dat hoop ik niet want ik wil gaan slapen. Ik zei het is een grapje, maak je niet zo druk. En toen zei ik ik moet zwijgen voegt Zoë eraan toe. Babette vindt dat ze in een slachtofferrol kruipt. Zoë benadrukt dat het haar ging om de uitspraak zo ken ik je niet.
Ik vind het vervelend dat ik mij moet verontschuldigen en uit moet leggen hoe ik mij voel zegt Zoë. Al die druk en aandacht wordt op mij gelegd. Je bent al 2 dagen met Marciano, dat vind ik heel leuk. Geen probleem. Ik probeer dat te laten want ik heb niks met hem. Ik voel me niet geroepen om bij jullie te zitten. Ik weet dat ik niet altijd aan jou of Isaac kan hangen, ik probeer me te vermaken en niet te negatief te zijn. En toch wordt er elke keer druk op mij gelegd. Babette zegt op haar beurt dat ze het heel de dag over eliminaties heeft. Ook ben je heel de dag aan het praten in de groep met iemand over een eliminatie over iemand anders. Alles komt uit, gisteren doe ik de badkamer voor jou. Ik hoor dat je daar over mij zit te praten. Het was een grap antwoordt Zoë. En Babette merkt op dat ze bonje hebben gehad over de badkamer die gepoetst moest worden maar haar niet gezien heeft. Ik laat je, ik val je niet lastig, ik claim je niet. Ik ben alleen met bonje opgestaan en naar bed gegaan. Het gaat nergens over maar je hebt het over 8 maanden en in een eigen groep gaan snijden en dan noem je Marciano. Of op Imi of op Rupert voegt Zoë eraan toe. Volgens Babette heeft ze heel vaak Marciano genoemd. Elke keer als je dat zegt denk ik hoe kun je dat zeggen? Terwijl je weet dat Gert jouw maatje eruit wilde doen dat we geswitcht zijn. Ik heb ook niet perse de band met Isaac. Zoë verteld dat ze gezegd heeft om haar eigen ass te redden op mensen stemt waarmee ze het minste heeft. Dat is Morrie, Marciano, Rupert, Imi. Je hebt gisteren ook tegen Rupert gezegd dat je Marciano niet vertrouwd merkt Babette op. Dat ging niet daar over antwoordt Zoë. Dat weet ik maar onderling wordt gel*ld zegt Babette op haar beurt. Ik mag zeggen wat ik wil zegt Zoë en volgens Babette mag dat ook zeker. Maar ik ben bevriend met jou dus ik zeg nu dat ik het niet leuk vindt. Volgens Zoë had Marciano eerder een plan tegen haar en had ze er niet meer gezeten. Babette benadrukt dat ze er alles zou doen om haar maatje erin te houden. Want dat is ook vriendschap.
Ik ben 40 jaar en ik weel goed wat ik voel en wat ik niet voel gaat Babette verder. Ik heb relaties gehad, vriendschappen gehad, genoeg mensen ontmoet om te weten wat mijn intuïtie zegt. Als ik fout zit zit ik fout. Snap je hoe het voor mij overkomt? Daar wordt gezegd dat jij hem niet vertrouwd. Maar die teksten die je eraan hangt met dan druk ik op zijn kop… Het is liever hij dan ik antwoordt Zoë, denk je dat ik hier zit voor saus? Er ontstaat vervolgens een flinke discussie tussen de twee. Ik vind het leuk voor jou maar ik mag zeggen wat ik vind merkt Zoë op. Jij zegt dingen die niet zo zijn zegt Babette op zijn beurt. Isaac komt vervolgens binnen en deelt mede dat alles beneden te horen is. De twee kibbelen verder volgens Babette blijft Zoë maar doorgaan. Zoë ratelt door en Babette vraagt of ze rustig kan doen. De mensen staan beneden met popcorn. De mensen beneden boeien mij niet antwoordt Zoë. Dan stop ik nu dit gesprek gaat Babette verder. Ik ga hier geen poppenkast maken. Hij komt dit niet voor niks zeggen. Uiteindelijk wordt het gesprek wat rustiger. Babette benadrukt dat ze er altijd voor haar zou zijn maar niet mee kan gaan wat ze zegt over Marciano. Ik vind dat niet leuk, ik zou jouw maatje nooit weghalen. Ik heb het over onze vriendschap en niet over de effecten van het spel. Ik ben gewoon Babette die ik ben of er nou wel of geen geld aanhangt. Ik wil niet elke dag horen, hij is niet te vertrouwen. Ik laat je erin. Maar het heeft mij verwonderd dat je het zo vaak moet zeggen. Ik kan heel goed nadenken. Ik bedank dat jullie mij gewaarschuwd hebben. Maar ik zou nooit zoiets zo vaak benoemen over jou. Zoë benadrukt dat ze het niet zo lullig bedoelde. Ik snap dat het niet leuk was om te horen. En dan hoor je ook nog veel Marciano, Marciano, Marciano. De twee praten nog lang door en uiteindelijk geven de twee elkaar een knuffel.