Afgelopen avond hadden Babette en Zoë onenigheid. Zoë was gepikeerd en heeft het gevoel dat ze door iedereen in zwart daglicht wordt gezet…
Terwijl Zoë zich klaarmaakt om naar bed te gaan zegt Babette tegen haar je bent wel echt heel gezellig. Oke antwoordt Zoë, ik ga nu ook naar bed dus het hoeft niet gezellig te zijn. Oh wauw zegt Babette ik ken jou zo niet meer hoor. Daarna loopt ze de slaapkamer weer uit. Oke doei zegt Zoë en richt zich vervolgens op Isaac die al op bed ligt. Wat moet ik doen? Ik kan niet de hele dag ik ben zo vrolijk en de zon gaat schijnen. En Marciano kom maar. Ja sorry zo ben ik niet. Moet ik heel de dag mensen hun kontje likken? Ik zie haar heel de dag niet, spreek haar de hele dag niet. De hele dag is ze met hem, vervolgens komt ze hier en dan zegt ze ik herken je niet. What the f*ck moet ik doen? Moet ik achter haar aan? Waarom? Mensen kunnen toch ook investeren in mij? Dat wist ik niet antwoordt Isaac vandaar dat ik zei huh. Ik moet heel de dag rekening houden gaat Zoë verder. Marciano wil dit, Marciano wil dat. Boeit mij niet wat hij wil, fiks dat met hem. Zo herken ik je niet dat kan ik ook zeggen. Dus ik moet haar gedrag altijd goedkeuren? Ja doei. Het is niet haar show. Ik heb het altijd gedaan en ben negatief. Maar wat doet zij? Waarom denk je dat ik f*cking naar bed ga? Als ik vrolijk was geweest had ik wel in de woonkamer gezeten. Waarvoor moet ik het doen? Deze mensen klikken toch op mij volgende week of de week erna. Dus wat boeit het? Daarna loopt ze weer de kamer uit.
Babette komt de slaapkamer in en zegt tegen Isaac dat ze daar echt geen zin in heeft. Isaac lacht en zegt dat hij dacht dat het een grapje was. Je moet er niet eens op ingaan. Zij wil hier gewoon niet meer zijn merkt Babette op. Dat weten we al die tijd al antwoordt Isaac. Maar we hebben ermee te dealen en ze vecht tegen zichzelf. Dat vind ik ook heel goed zegt Babette. Ik wil haar voor alles zijn maar ik ga niet heel de dag praten over eliminatie, bonje hebben over corvee en vervolgens iedereen de put in praten. Ik heb daar geen zin in. Los jij het op met haar. Nee joh antwoordt Isaac, ben je gek. Je weet hoe ik ben. Voor mij is het nu dat ik luister maar ik geef er geen aandacht aan. Ik word er gek van zegt Babette terwijl ze de slaapkamer weer uitloopt. Oh my god zegt Isaac. Wat een lui, ik kan niet eens normaal op mijn bed liggen. Ze maken zich helemaal gek man.
De rust voor Isaac wordt al snel verstoord want Zoë komt weer terug. Ze ratelt enige tijd door over Babette. Isaac hoort haar verhaal aan en zegt niet veel. Zoë denkt dat iedereen haar in een zwart daglicht zet. Ik laat als enige zien hoe het echt is. Ik ben wel diegene die zegt wat ik denk. Isaac vraagt zich af waar dit vandaan komt. Zoë laat weten dat ze niet boos is maar geïrriteerd omdat altijd de nadruk op haar gelegd wordt. Ze zegt zo herken ik je niet, omdat ik vandaag een keer een baal dag heb. We zijn niet samen geweest. Omdat ik zeg wat de meeste mensen denken ben ik negatief, zus en zo. Je bent gewoon een realist antwoordt Isaac. Je zegt gewoon wat er op je hart zit. Je mag toch zeggen hoe het is zegt Zoë. Ik ervaar en voel dat heel veel mensen er klaar mee zijn gaat Isaac verder. Maar iedereen doet het op een andere manier. Je moet er uiteindelijk over praten. Dat is de enige manier om met elkaar te communiceren. Als je niet de negatieve persoon wilt zijn laat dan juist je andere kant zien.