Kim heeft gisteren besloten om een jaar van je leven te verlaten. Dit na een flinke ruzie waarin Wendy ook een rol speelde. Kim besloot afgelopen avond, haar laatste avond om op Wendy af te stappen en biedt haar excuses aan.
Kim gaat naast Wendy zitten en zegt dat ze oprecht haar excuses aan wil bieden. Ik kan niet alles uitleggen maar ik heb altijd gezegd dat ik hier kwam om iets te verwerken. Dat uit zich bij mij in iets wat ik niet ken van mijzelf. Woede wat ik vaak niet heb gehad. Het is niet goed te praten, ik zou het je graag willen zeggen maar ik kan niet alles zeggen. Het was weer een inzinking. En dat heb ik eruit gebombardeerd. Dat was duidelijk zegt Wendy. En ik hoorde achter wat er gebeurd was, ik wist niet meer wat ik gezegd had door mijn woede gaat Kim verder. Toen dacht ik alleen maar dat is Kim niet. Maar ik heb het wel gezegd en dat is niet oke. Wendy antwoordt nee, maar ik snap niet waar je vandaan haalt dat ik met hem (Marciano) iets zou willen. Waar dat vandaan komt, dat zit mij het meeste dwars. Kim antwoordt dat dat met haar verleden te maken heeft en meer wil en kan ze er nu niet over zeggen. Je moet er zelf ook een beetje uitkomen merkt Wendy op. Het is niet leuk voor jezelf niet maar ook voor anderen niet. Absoluut niet zegt Kim, een van de redenen dat ik hieraan mee deed was om mijn trauma te verwerken… Wendy vraagt zich af hoe ze dat verwacht had. Kim legt uit dat ze thuis van alles wegrende. Ik dacht nu kan ik erover nadenken, er zijn psychologen. Ik dacht dat dit goed zou zijn. Maar ze zeiden hier ook, het is niet alleen verdriet maar ook woede. En dat uit zich hier in ontploffingen en ik kan er niet uitkomen. Je zit met jezelf in de knoop zegt Wendy. Ja heel erg antwoordt Kim, het is niet goed te praten maar het is wel een feit. Ik had gedacht hier adviezen te kunnen krijgen, gewoon even weg, nadenken en het een plekje geven. Het is alleen jammer voor jezelf dat je dit op tv wilt verwerken zegt Wendy met een lach. Ja zegt Kim, ik dacht ik ga reizen maar dan loop je ook weg. Ik wilde mijzelf ook ontdekken. Maar dat dit zo zich hier uit is ergens goed, ik moet er echt mee aan de slag. Het zit dieper dan dat ik dacht. Dit is niet wat en hoe ik ben benadrukt ze.
Ik kwam aanlopen en ineens zo te keer gaan en ik dacht echt wow vertelt Wendy dan. Ik herkende mezelf ook niet geeft Kim toe. Niks gaat nu meer goed zegt Wendy en daar is Kim het mee eens. Ik ga morgen ook weg om 11 uur voegt ze eraan toe. Ik wilde al heel lang weg hier. Maar ik heb wel de eerste stap gemaakt, ik praat er al over. En dat ik hulp nodig heb om dingen te verwerken. Dus dat is ook groei en daar ben ik ook voor gekomen. Nogmaals, het is niet goed te praten, ik wilde gisteren ook naar je toe komen maar ik was bezig met naar huis gaan. Wendy laat weten dat ze blij is dat ze alsnog naar haar is toegekomen. Ik voelde me oprecht k*t en rot. Ik zat ook met een rot gevoel. Ik heb het nooit zo gezien of gevoeld. Was eerder naar mij toegekomen. Ik wou dat ik het kon uitleggen antwoordt Kim. Volgend jaar lacht Wendy. Verder wordt duidelijk dat Kim haar trauma ook thuis nog niet vertelt heeft. En Wendy denkt dat het beter is voor haar zelf dat ze nu gaat. De twee praten nog even verder en daarmee lijkt het voorval weer bijgelegd.