Sasha heeft ondraaglijke pijn en wordt afgevoerd naar het ziekenhuis

Afgelopen avond is er van alles gebeurt in een jaar van je leven. Het ging niet goed met Sasha. Ze heeft pijn onder haar rib en in haar buik. Het doet zoveel pijn zegt Sasha en Bern wil dat een dokter ernaar kijkt. Het is waarschijnlijk iets wat ik zelf heb gedaan. Het is niks. Maar het doet zoveel pijn zucht ze. Bern vraagt of ze haar medicijnen genomen heeft en Sasha antwoordt nog niet. Het doet zoveel pijn, het is niet eens misselijkheid. Wanda denkt dat als het steken zijn het mogelijk haar darmen kunnen zijn. Sasha vraagt zich af waarom ze zoveel pijn aan haar darmen heeft en wil dat het weggaat. Ademen doet pijn zucht ze. Ze gaat staan maar dat maakt het er niet beter op. Ik had er toen straks ook last van en toen was het weer weg. Ze neemt een paracetamol maar ook dat lijkt niet te helpen. Buiten beeld heeft ze een jaar van je leven verlaten.

Marciano gaat uiteindelijk naar het kantoor waar hij een mailtje leest. Sasha is nu in het ziekenhuis en in goede handen vertelt hij in de loods. Er is nog niks nieuws te melden maar zodra er meer is zal ik dat melden. Bern heeft het er moeilijk mee. Hij krijgt knuffels van zijn mededeelnemers. Hij besluit in haar bed te gaan liggen, mocht ze laat thuis komen ziet ze haar nog. Uiteindelijk huilt hij ook even en Kim D knuffelt hem en biedt troost. Ze is nu in goede handen zegt ze. In de avond komt ze laat terug. Ze hebben onderzoeken gedaan, daar is niks levensbedreigend uitgekomen vertelt ze en ik heb pijnstillers gehad. We moeten in de gaten houden of de pijn gaat zakken. Vanaf morgen krijg ik een kuur. Sasha gaat op de bank zitten en krijgt een kruik van Esther die ze tegen haar buik kan houden. Ik heb niks gezien van de buitenwereld want ik had mijn bril niet op grapt ze. Het kunnen de darmen zijn. Sasha heeft een briefje die ze aan Marciano laat lezen. Ik hoop dat je je morgen beter voelt zegt hij. Neem je tijd en pak je rust benadrukt hij. Ook Bern leest het briefje, dat laatste is al goed zegt hij. Ik wilde je niet laten schrikken zegt Sasha dan. Ik heb 5 minuten gedaan of het mij niets deed en toen stond ik al te huilen geeft Bern toe. Mensen waren super lief en bezorgd. Je bent echt kort weggeweest merkt hij op. Ik heb nog nooit zo’n goed ziekenhuis gehad antwoordt Sasha. Ik heb daar ook al aangegeven dat ik niks raar gegeten had. Aan de wijn zou het ook niet kunnen liggen, dan zou het in de maag zijn. Ze hebben bloed geprikt en heb diclofenac via een spuit gehad. Ik voel de pijn zakken.

Op de hoogte blijven van het laatste nieuws uit een jaar van je leven? Volg ons op Facebook en Twitter zodat je niets mist!