Vandaag is het een rustige dag in een jaar van je leven. De deelnemers staan rustig op en er wordt een tafel klaargemaakt voor een brunch. Na de brunch wordt de loods schoongemaakt en gaat Bern ondertussen weer op pad om wat deelnemers te peilen over de aankomende managersverkiezing.
Want nu Janet weg is gaat het alleen nog maar tussen Bern en Imadiddin. Bern besluit even naar Wendy te gaan. Wendy verteld dat ze al twijfelde tussen Imi en Janet. Ik was voor Janet gegaan en nu dus Imi. Goed antwoordt Bern, dan weet ik dat ook alvast. En dan is het geloof ik gelijk, denk ik merkt Wendy op. Het gaat erom spannen antwoordt Bern. Ik heb er in ieder geval 5 en 3 zijn er aan het twijfelen. En de rest ga ik gewoon weer even af. Wendy denkt zelf dat het geen nut heeft om 2 kampen te hebben. Er komen toch geen stellingen meer want daarvoor is het al de tijd geweest. Maar aan de andere kant heb ik ook geen zin in dat er dingetjes in de kast verstopt gaat worden. Jasper die ook op de kamer is zegt als je op hun stemt dan weet je wat het weer gaat worden. Dat is ook wel het ding geeft Wendy toe. Waarom zou je er dan voor kiezen vraagt Jasper. Weet ik ook niet antwoordt Wendy, omdat hij het gisteren zo lief vroeg. Maar ik kan het hem nog vragen waarom hij het wil zijn. Zo leuk is het niet. Je mag het helemaal zelf weten benadrukt Bern, even goede vrienden. Hij zegt wel dat hij anders wordt merkt Wendy op. Maar ik weet het niet. Ik zei dat Rupert meer voor hem sprak. Jasper denkt dat dat ook wel gaat blijven. Eigenlijk is het gewoon drie keer Ruppie. Wendy vindt dat het deze keer niet zo is waarop Jasper zegt dat ze nog geen een mailtje zelf getikt heeft. Dat is waar antwoordt Wendy, dat vind ik ook wel een dingetje. Ze doet haar best ook niet op dat gebied zegt Jasper. Ze leert niet van door mee te kijken, ze vertrouwd diegene die op dat moment tegenover haar zit. Wendy vindt het wel jammer dat ze het aan mensen vraagt maar daar heeft ze zelf dan later weer commentaar op. We hebben nog een week joh. Bedankt voor de overweging antwoordt Bern, we gaan het meemaken.