Afgelopen avond hadden Isaac, Jeffrey en Erik een gesprek over het spel. Al snel wordt er gesproken over de “kampen” die er momenteel zijn en hoe zij stemmen.
Jeffrey zegt dat er twee ongelooflijke slappe zakken van de 30 zijn. Ze hebben de afgelopen 8 maanden geen k*t gedaan. Geen klote uitgevoerd. Alleen in de slaapkamer en wandelgangetjes hun mening verkondigd. En nog promoten dat ze op mij moeten stemmen, op hem of die of dat. Dat daar nog gehoor aan wordt gegeven, ik snap het niet. Dat gaat er bij mij niet in. Ik snap niet dat daar nog overleg mee plaatsvind. Ik durf ze niet eens meer aan te kijken. Hij weet niet eens hoe een kruiskop schroevendraaier eruit ziet, hoe een pan eruit ziet. Hij wil geen manager zijn alleen in juli. Alleen omdat hij dan makkelijk naar de finale gaat. Isaac vraagt aan Erik hoe hij er tegenaan kijkt. Erik laat weten dat Bern zich de afgelopen maanden stil heeft gehouden. Hij is met spelletjes gekomen. Dat is zijn manier om de tijd hier door te komen. Hij had binnen een week al een vriendinnetje en daar is hij bij gebleven. Ja dat is zijn manier van aanpak, ook niet mijn manier. Ik heb op allerlei manieren mij nuttig proberen te maken. Jij komt nog met ideeën en laat je stem nog horen antwoordt Jeffrey. Dit is het makkelijkste wat er is, nu wordt de groep kleiner en alles inzichtelijker. Maar het komt er ook nog mee weg ook. En dan gaat het ons vertellen hoe het moet. De prijzenpot beschermen en dan nog 3 maanden van te voren een viool kopen. En dan ook nog zeggen we er naar huis moeten. Dat gaat er bij mij niet in. Als ze straks de poort uitlopen komen ze van een koude kermis thuis, ze weten niet eens wat werken is joh! Het zijn slappe aftreksels, dat er nog gehoor aan gegeven wordt joh.
Ik begrijp wat je zegt laat Erik weten. Ik vind het achterbaks slinks gedoe gaat Jeffrey verder. Laat ik ook niks horen van ze en op een normale manier zal ik zeggen wat ik ervan vind. Dan zeg je dat en krijg je een grote bek terug. Met die inhoudsloze teksten bleh. Ik vergeet niks. Er zijn een hoop mensen die hier niks vergeten benadrukt Erik. Het is 31 en 27, ze zijn hier op vakantie zegt Jeffrey. Ja je zit hier ook nog met mensen die maandenlang aan het stelen zijn geweest merkt Erik op. Daar erger ik mij veel meer aan dan die lui door het programma heen lopen. Luiheid ben ik ook niet van. Ik leg meer waarde aan eerlijkheid. Mensen die niet eerlijk zijn moeten er als eerste uit wat mij betreft. Maar mensen die hun mond houden zijn ook niet eerlijk merkt Jeffrey op. Ik bevind me niet op de wandelgangen en het sneaky gedoe. Ik loop gewoon lekker rond en heb er schijt aan. Dat siert je ook geeft Erik toe. Ik ben het een beetje zat zegt Jeffrey, als er vragen zijn weten ze mij of Isaac wel te vinden aan hem wordt nooit wat gevraagd. Ik ken elk schroefje hier ondertussen en jij ook. Daar zijn we goed voor maar als het niet goed is dan eh… het is de wereld op zijn kop.