Deze dag in een jaar van je leven begint met wat onenigheid. Mirthe vroeg iets over aan Isaac. Isaac was op dat moment in gesprek met Jan-Willem toen ze hiernaar vroeg. Isaac zei toen dat Mirthe chaotisch is en door hem heem sprak. Ook Jan-Willem maakte hier een opmerking over. Mirthe heeft daar nogal last van. Ze wordt zelfs emotioneel.
Mirthe bespreekt het met Rupert in de slaapkamer. Je bent in gesprek, je komt binnen en je vraagt wat. Je zegt goede morgen, lekker geslapen dan ga je toch ook door een gesprek heen? Ik vroeg gewoon is dat wel handig een gel pompje. Ik vind dat gewoon heel kinderachtig. Dat mensen dan meteen zeggen onbeschoft en chaotisch dat je door ons heen praat. Maar als mensen zo gaan doen dan ga ik ook elke keer als ik aan het praten ben zeggen ik ben in gesprek. Doe niet chaotisch. Dat doe je toch niet? Rupert denkt dat het per situatie afhankelijk is. En Mirthe zegt dat het ergste was dat Jan-Willem een voorbeeld gaf wat helemaal niet was. Het is gewoon te zielig voor woorden. Rupert adviseert dat ze het zich niet zo aan moet trekken. Dat weet ik antwoordt Mirthe, het gaat ook voornamelijk om mijn droom. Ik moest mijn droom nog verwerken en dan hoor je dit gelijk.
Wendy komt vervolgens de slaapkamer in en vraagt wat er nou was. Het begon met een droom vertelt Mirthe, ik zag mijn familie dus ik was al emotioneel. Ik dacht ik ga naar de wc en weer even lekker naar mijn bed. Mijn droom verwerken en ervan genieten dat ik hun zag. Daarna wordt ze emotioneel, ik vind het gewoon niet leuk. Ik wil naar huis snikt ze. Waarom vraagt Wendy. We gingen op vakantie gaat Mirthe met een snik verder. Ik huil niet om Jan-Willem, ik wilde gewoon mijn droom verwerken. Ik ga naar de wc, ik vraag gewoon iets aan Marciano. Ik was net een seconde wakker. Dan doe ik de deur dicht en toen bam, bam, bam. Er is een kern van waarheid, dat ik chaotisch ben. Ik wil er ook wel aan werken maar dan komen ze met voorbeelden wat niet waar is. En dingen roepen die niet de waarheid zijn. Hij gaat dat voorbeeld dan vertellen aan Marciano en Wanda. Dat vind ik gewoon triest, ik kan niet tegen onrecht. Het is een combinatie van alles, vermoeidheid en gemis. Rupert benadrukt dat als ze zelf weet hoe het zit ze zich er niet zo druk om hoeft te maken. Je bent natuurlijk een beetje chaotisch maar iedereen heeft zijn ding. Je weet ook waar het vandaan komt. Met Wendy praat ze er nog lang over. Wendy geeft haar uiteindelijk een knuffel, laat die bromsnor lekker zitten. Geniet lekker van je droom.
1 Reactie
Het zal mij benieuwen of ze gaat… Mag best wel van mij