Na de pitches voor de managersverkiezing (waar we nog op terug komen) kreeg Rupert een bericht dat er een envelop klaar lag in de brievenbus. Hij haalt de zwarte envelop eruit en overhandigt deze aan Kim.
Kim opent de zwarte envelop. Jeffrey wordt geroepen en Kim gaat lezen. Jeffrey vraagt wat er is. Kim begint te huilen en leest de brief. Ik wist het zegt ze, ik voelde het aan alles. Ze vertelt dat het niet goed ging met zijn vader, ik had mij er al op voorbereid. Het is gewoon klaar. Jeffrey leest daarna ook de brief. Het gaat van mijn zusje afhangen zegt Kim. Maar moet ik nu al meteen beslissen, ik snap het niet. Ik wil naar achter want ik weet niet wat ik moet doen. Rustig antwoordt Jeffrey, je hebt er van te voren over nagedacht. Ja dat dit kon gebeuren, we zijn erop voorbereid zegt Kim. Dit hangt van mijn zusje af dan verlaat ik per direct het programma. Je hebt ook optie 2 zegt Jeffrey. Het hangt ook van mijn zusje af of ik terug kom ja of nee zegt Kim. Ze heeft mijn steun nodig nu. Gaat het oke vraagt Rupert. Ja antwoordt Kim, mijn vader gaat dood. Het gaat niet goed met hem, hij heeft MS. Als ze een paar uur het programma verlaat moet ze toestemming vragen aan de rest. In het kantoor bespreken ze de opties ook nog even. Wat wil je zelf vraagt Jeffrey. Ik wil naar achter snikt Kim, ik schreef net nog een brief aan mijn vader. Hij heeft het al zo lang volgehouden. Ik snap het, ik snap het. Maar ik snap niet wanneer de euthanasie is, is dat nu of morgen? Ik denk dat hij nu voor zijn traject gekozen heeft. Ik wil weten wanneer dit is. Ik snap het nu niet. Jeffrey geeft Kim een knuffel. Ik voelde het al zegt Kim.
Kim gaat naar achter en komt daarna terug. Ze wil de brief voorlezen en benadrukt dat ze voor haar zusje en moeder kiest. Ik wil van hun weten wat ze willen. Ze wil iedereen bij elkaar hebben. Zoals jullie allemaal al weten heb ik een brief gehad van thuis. Op moment dat ik schrijf ik heb nog geen zwarte brief gekregen krijg ik er een. Ik lees de brief voor zodat er ook niet gespeculeerd wordt.
” Beste Kim, vandaag hebben wij onderstaande brief van jou contactpersoon ontvangen. Neem de tijd om het te lezen en laat het rustig bezinken.” Daarna komt het bericht van thuis: “Hey Kim, sorry dat we je zo laten schrikken. Allereerst willen we je zeggen dat we heel erg trots op je zijn. En dat je al lang in de loods zit. Je bent de liefste oudste dochter en stoere zus. Doorzetter, grappig rechtvaardig en zoveel meer. Helaas moeten wij wel in deze brief schrijven dat na ruim 20 jaar ms papa moe is. Hij wil naar zijn vader en moeder toe. Het gaat de afgelopen weken steeds minder goed. Hij zit in een situatie waarbij hij niet meer uit zijn rolstoel kan. Hij heeft veel last van ontstekingen en vanaf half maart kan hij niet meer normaal eten. Hij heeft aangegeven dat hij niet meer verder wil. Hoe moeilijk hij het ook vindt om vooral jou en Suzan achter te laten. Inmiddels is er gisteren een gesprek gevoerd met de arts die hem gaan helpen met het traject euthanasie in werking te zetten. Dit is erg verdrietig en moeilijk en hadden jou graag vast willen houden. We steunen hem bij deze begrijpelijke wens. Voel je vrij om dit te vertellen aan de groep dat papa komt te overlijden. Liefs van ons we houden ontzettend veel van jou”.
Kim zegt dat ze al voorbereid was. Voor mij is nu de vraag wat ik ga doen. Want als mijn zusje en moeder mij nodig hebben ben ik definitief uit het programma. Ik wil het van hun woorden. Dus ik heb nog geen idee wat ik moet doen. Er zijn 3 opties, 1 je blijft deelnemer, 2 je vraagt aan de groep enkele uren onder begeleiding naar huis te mogen en weer terug te keren, er wordt dan toezicht gehouden en 3 het programma definitief te verlaten. Mijn voorkeur zou zijn om naar huis te gaan en als hun zeggen dat ze mij nodig hebben ga ik meteen. Rupert en Isaac vinden dat een stemming moet, dan kan ze een paar uur wegen uiteindelijk een keuze maken. Iedereen stemt voor. Kim weet niet wat ze moet doen maar het ligt aan haar moeder en zusje wat zij willen. Het gaat erom hangen zegt Kim. Jeffrey heeft het er ook moeilijk mee, hij voelt zich machteloos.
Uiteindelijk gaat Kim even naar buiten met Jeffrey. Wat er ook gebeurt ik kom sowieso terug. Jeffrey benadrukt dat ze moet kiezen voor haar moeder of zus als ze dat zeggen. Ik voel me zo machteloos. Ik moet dan ook echt antwoordt Kim. Kim krijgt dan een zender check wat het seintje is om te gaan. Ik heb groene stemmen gekregen, ik ben blij dat ik even naar huis kan. Ze aan kan kijken en weet hoe het ervoor staat. Ik kan vragen of ze mij echt nodig hebben. Ik ben dankbaar dat ik die kans krijg. Dus ik wil nu snel gaan en ik mag nu gaan. Kim krijgt knuffels en daarna loopt ze snel de poort uit… Wordt vast en zeker vervolgd. Heel veel sterkte Kim!
5 Reacties
Nogal logisch dat Kim naar haar vader gaat. Eigenlijk nog onbegrijpelijk dat daar een stemming voor moet komen, ook al zijn ze allemaal voor. Het kan ook niet dat er iemand tegen zou zijn.
Gecondoleerd en natuurlijk wens ik haar heel veel sterkte met dit grote verlies, ook al was zij er al op voorbereid.
Sterkt kim
Ze verlaat voorgoed de loods nu,😭😭 sterkte lieve Kim
respectvol van de groep om ze met elkaar om te gaan dikke pluim en Kim veel sterkte in deze tijd en die er komen gaat. Dikke knuffel
Nou….daar moet je niet over nadenken maar gaan!! Die laatste dagen moet je er gewoon zijn voor je vader op de eerste plaats, afscheid nemen is heel verdrietig maar o zo belangrijk. Dan ben je er ook voor je moeder en zus…..samen verwerken. Ik wens jullie heel veel sterkte 🙏🥰