Afgelopen avond was Zoë in tranen. Ze is weggestuurd door slaapkamer drie maar er zit haar nog meer dwars. Bij Babette en Wendy huilt ze uit.
Zoë doet huilend haar verhaal en het lijkt erop dat ze twijfelt over haar aanmelding voor manager van de maand. Ik vind het gewoon leuk en zie het als uitdaging. Dan kom ik op slaapkamer drie en dan probeer ik met Mexx te praten en dan zegt ze ik ga even verder schrijven en dan voel ik me toch niet een soort van welkom. En Kim zegt dan dat het ongelukkige tijd is want ja ik heb al gezegd dat ik voor Isaac ging. Het moet een leuke tijd worden. En dan denk ik ik wil ook een leuke tijd en niet gezien worden als baas. Ik wil gezien worden als iemand die mailtjes verstuurd. Ik word gewoon moe van al die negativiteit. Babette stelt voor om met Isaac te gaan boksen. Het zo lekker om even te slaan, dan wordt je weer sterk in je hoofd. Laat hun maar lekker. Ik wil juist een uitdaging gaat Zoë verder. Zodat ik als ik eruit kom ook iets geleerd heb. En dan wordt er alleen maar negatief gedaan. Volgens Babette moet ze hun dat maar lekker laten denken. Jij hebt het wel gedaan en je blijft ook staan. Negativiteit lost alleen maar op door positiviteit. Zoë geeft toe dat ze het soms ook moeilijk heeft want niemand vraagt naar haar verhaal. Dan is het ik stem toch op Isaac. Babette en Wendy laten weten van niet. Het boeit me niet dat ik het niet word gaat benadrukt Zoë. Het gesprek gaat erg lang door, Zoë laat weten dat ze het gevoel heeft dat niemand haar serieus neemt. Uiteindelijk komt Isaac ook even kijken, Zoë legt het verhaal nog eens een keer uit. Isaac geeft haar op zijn beurt een oppepper. Neem het gewoon serieus, je wilde het vorige maand al doen. Doe het puur voor jezelf, ga het proces aan. Diegene die hun mond opentrekken moet je tegen zeggen waarom zij zichzelf niet verkiesbaar hebben gesteld. Jij met de grootste bek hier en twee gele kaarten gaat er wel voor! Zoë ziet alles uiteindelijk weer wat positiever in en lijkt er weer helemaal voor te gaan.