Na de weekvergadering van vandaag loopt Babette boos naar haar slaapkamer. Ze is boos omdat de stelling over waar de donatie naar toe zou gaan werd afgekapt door Isaac.
Isaac loopt naar de slaapkamer en vraagt wat er is. Iedereen valt over mij heen zegt Babette boos. Ik vind het gewoon leuk, zij (Moraima) heeft ook een goed doel. Volgens Isaac komt die een volgende keer aan de beurt. Het is gewoon om de beurt. Weet ik antwoordt Babette maar dit is toch mijn goede doel? Ik had gewoon graag willen beslissen, willen tellen. Isaac vindt dat niet eerlijk, zeker omdat het om een goed doel gaat. Het heeft toch geen nut dan om te stemmen. Een goed doel is een goed doel en om daarvoor te stemmen vind ik al raar. Ik vind dat iedereen mij nu overruled gaat Babette kwaad verder. We gaan niet 50-50 doen. Isaac benadrukt dat alles aan de beurt komt, we beginnen met de voedselbank en daarna de volgende.
Zoë komt daarna de kamer in en vraagt wat er is. Niks antwoordt Babette maar jullie overrulen mij allemaal. Ik vind het gewoon belachelijk. Leila komt daarna ook binnen en Babette zegt tegen haar dat ze zich er niet mee moet bemoeien. Volgens Leila wist ze al over het goede doel van Moraima. Dat heeft ze twee dagen geleden pas verteld zegt Babette. Waarom moet er een stelling komen? Terwijl er gezegd wordt dat de voedselbank gedaan wordt. Volgens Leila heeft ze het stemmen zelf voorgesteld. Moraima komt daarna ook binnen. Ze zegt dat haar stichting nu ook in beeld is geweest. Babette ratelt door. Ze zou het democratisch willen doen en vervolgens wordt de stelling afgekapt. Het gaat me om de manier waarop het gaat. Ik voel me nu een soort van kind. Een goed doel is een goed doel.