Afgelopen avond was het een rustige avond in een jaar van je leven, vergeleken de rest van de dag. Babette en Isaac besluiten de dag eens door te spreken. En niet lang daarna gaat het over het spel.
Mensen zijn er zoveel mee bezig zegt Babette zachtjes. Isaac lacht, ik ben relaxt en totaal met niks bezig. Om mij heen zijn mensen zo hard bezig. Ik snap er geen reet meer van. Babette geeft toe dat ze wel een soort van geraakt is. Uiteindelijk kon dit toch niet uitblijven. Het is niet zo erg maar het is niet leuk. Ik ging eigenlijk super goed. We are stuck in the middle zegt Isaac. Ja antwoordt Babette maar dat zal wel weer aan mij liggen. Ik dacht alleen maar bij mij zelf als ik het terug zie en het is anders dan ik dacht dan ben ik wel f*cked. Dat is waar we het al vaker over hebben gehad merkt Isaac op. Dat is je intuïtie en je gevoel. Het enige wat je kunt doen is dat je het later kunt zien. Babette zou het wel ironisch vinden nu ze geen manager meer wordt dat ze aan het einde van de maand moet gaan spelen. Dan heb ik de goden misschien verzocht het te gaan doen, I don’t know. Je weet dat het niet zo gaat zijn antwoordt Isaac, voorlopig niet in ieder geval. Babette merkt op dat Zoë haar elke keer verbaasd met de opdrachten. Men denkt hier heel vaak het is makkelijk om persoonlijkheid antwoordt Isaac. Je zult verbazen dat ze keer op keer gaan strijden. Babette denkt dat ze zich soms onderschat, ze heeft zoveel gemaakt. Ze is echt niet zwak. Er wordt geoordeeld op de verdienopdrachten. Ik blijf het zeggen iedereen kan het gewoon winnen benadrukt Isaac. Je bent nu al ver gekomen na 10 maanden, het is niet voor niks. Babette ziet het niet voor zich om in maand 11 te gaan. Ik weet wel dat het kan gebeuren antwoordt Isaac.
Inmiddels is een nieuwe dag in een jaar van je leven aangebroken. Iedereen maakt zich langzaamaan klaar voor een nieuwe dag. Wat gaat er vandaag allemaal gebeuren in de loods?