Sinds vandaag is Marciano manager in een jaar van je leven. En aan die rol lijkt Kim nog even moeten wennen. Kan ik nu nog naar huis zegt Kim met een zucht tegen Kenzy. Nee is een geintje. Kenzy geeft op haar beurt wel toe dat ze heimwee heeft. Ik heb wel een beetje hetzelfde zegt Kim. Ik heb niet dat ik naar huis wil en ik wil het spel wel spelen. Als ik dan naar huis moet is het zo. Maar niet van te voren weten dat het zo is. Als het punt er komt weet ik niet of ik het erg vindt voegt ze eraan toe. Ik ben ergens ook wel blij dat ik naar huis kan. Ik ben nog nooit zo lang weggeweest. Ik denk niet dat we bij deze eliminatie weg worden gestemd. Kenzy denkt op haar beurt dat ze best wel sterk is. Kim is het daarmee eens, ik denk dat onze groep sowieso ver komt.
Later gaat Kim even bij Marciano in het kantoor zitten. Ja nu ben je de l*l zegt ze tegen hem. Marciano lacht en zegt ja? Kim knikt en Marciano vraagt of ze het echt zo ziet. Een beetje wel antwoordt Kim op haar beurt. Je hebt geen rust. Ik denk dat het wel zal meevallen gaat Marciano verder. Maar Kim denkt van niet en Marciano benadrukt dat het niet december is. Wat moeten mensen heel de dag vragen? Of je een mailtje wilt sturen zegt Kim, en dan is het weer bericht voor de manager. En dan vraagt Marciano of ze nu wel oke is of niet. Of ben je nog steeds gepikeerd over die weddenschap? Kim antwoordt dat het haar niet om de weddenschap ging maar om het feit dat hij niks zegt. Maar wel gepikeerd dat je Wanda erbij betrekt terwijl ze er geen f*ck mee te maken heeft. Dat heb ik ook gezegd dat ze olie op het vuur gooit. De twee kibbelen er enige tijd over verder. Maar komen er niet echt uit…