Tijdens de weekvergadering van vandaag heeft Jeffrey een stelling gedaan. Hij wil tabak aanschaffen van de prijzenpot. De groep stemde uiteindelijk net tegen en daar is Jeffrey op zijn zachts uitgedrukt totaal niet blij mee…
De eerste twee maanden hebben we het over eten gehad zegt Jeffrey kwaad. Mij heb je niet gehoord. Ik ben klaar met dit gek*t! Het is een k*t programma! Bij Utopia, De Gouden Kooi… overal mag je roken! Dit slaat nergens op! Het is te achterlijk voor woorden, ik rook een f*cking sigaret en ik lever mijn ontbijt in als het moet. Ik hoef niet te lunchen, ik hoef niks. Ik rook af en toe een sigaret. Maar anders ga ik van 13:00 uur tot 16:00 uur in mijn nest liggen. Dat kost 10.000 euro, 225 euro is goedkoper! Dat gek*t hier. Het slaat nergens op, en ik heb altijd gezegd als het onhygiënisch is of mensonterend dan ga ik naar huis. Dit is voor mij mensonterend. Prima dat je niet rookt als er geen eten is, dan zal je me nooit horen. We moeten normaal doen, we denken allemaal aan elkaar. Ik heb aan iedereen gedacht en mijzelf weggecijferd. Het is mooi geweest. Dit is niet de wedstrijd die ik niet hoef te winnen. Voor een roker moet de wedstrijd hetzelfde zijn als een niet roker. Dit iss niet eerlijk, vraag hem aan, ik ga morgen naar huis. Je gaat niet naar huis antwoordt Marciano maar Jeffrey is dat toch echt van plan. Ik meen het serieus, dan trap ik zo zelf die deur wel in. Je trapt helemaal niks in zegt Marciano, laat je niet zo f*cking gek maken om peuken. Volgens Jeffrey is dat gek*t na 4.5 maand wel een keer klaar. Marciano vraagt waarom hij niet zonder sigaretten kan, dat heeft hij in het begin ook gedaan. Omdat het klaar is antwoordt Jeffrey geïrriteerd. Je bent aan het doorduwen benadrukt Marciano. Morgen komen er peuken en we gaan gewoon zorgen dat we elke week sigaretten kunnen kopen. Ik ben het zat zegt Jeffrey, ik vreet en vraag het minstens van iedereen. We moeten niet overdrijven. Wat zijn we hier aan het doen? Dit is niet mijn wedstrijd en we moeten het menselijk houden. Het is het hele k*t programmaatje. Morgen plaats ik die hele stelling weer overnieuw en ik doe dat net zolang tot dat iedereen dat ziet benadrukt hij. Mooi zegt Marciano maar je gaat niet naar huis. Klaar, we houden er nou over op. Je mag er alles uitgooien maar ontspan je. Ik kom elke keer met oplossingen en alternatieven zegt Jeffrey. De twee gaan het kantoor uit en Jeffrey gaat nog altijd boos naar de kamer… In de kamer gooit hij kwaad zijn drinkfles tegen de kast. Hij raast daar nog enige tijd door. Wordt ongetwijfeld vervolgd.