Afgelopen avond hadden Eunice en Jan-Willem een gesprek in de kas. Al snel ging het over de ingebrachte stellingen en de stellingen die Jeffrey nog op een later moment inbracht.
Hij (Bern) komt nu in een keer met een viool aan begint Jan-Willem. Dan denk ik van ja dat had je gewoon 4 maanden eerder moeten doen. En Jeffrey komt dan met een keyboard. Je snapt toch wel waarom dit is he onderbreekt Eunice hem. Nee zegt Jan-Willem en Eunice legt uit omdat Bern nu met een viool is gekomen denkt Jeffrey mooi niet jongen. Want nu geef ik even gas tegen. Hij heeft al heel lang niets met Bern merkt Jan-Willem op. Volgens Eunice is bij Bern het moment aangebroken van ik ga het gewoon doen. Omdat hij ook al ver is met zijn frustratie en alles. Hij loopt ook echt tot hier. En nu denkt ie van k*t. Maar de tegenpartij komt met een keyboard, triangel en gitaar. We gaan een band beginnen zegt ie voegt Jan-Willem eraan toe. Je snapt toch wel waarom dit nu komt vraagt Eunice. Tuurlijk zegt Jan-Willem. Hij ziet ook al wel dat Bern een beetje volloopt gaat Eunice verder. Ik zie hem ook de laatste tijd erg gefrustreerd. En nu is het voor Jeffrey ah oke, ik ben terug in het spel. Het is een kwestie van wachten. En Jeffrey is heel slim. En nu is Bern van oh sh*t, ik wil toch mijn stelling door laten gaan. Dan gaat Jeffrey een spiegel voorhouden, hij komt met een mooie speech en de komende tijd wordt er veel over gesproken. De mensen die Jeffrey vertrouwen zeggen ohh ja dat klopt. En vooral geduld. Bern is wat correcter maar loopt tot hier. Diegene die zijn geduld verliest verliest het spel. Het gaat nu tussen die twee. Jan-Willem denkt dat als Bern slim is hij de viool in moet trekken. Maar wel mooi die spelletjes allemaal. Jeffrey wil ook terug komen zegt Eunice. Dit is een opladertje.