Na de recordpoging die de deelnemers verbeterd hebben gaat het er vrij rustig aan toe in een jaar van je leven. Er wordt wat in het zonnetje gezeten, Isaac maakt een fotolijst voor Zoë haar management en er wordt lekker gesnoept. Ook wordt er een toernooi croquet gespeeld, georganiseerd door Erik.
Het gaat er vrij gezellig aan toe maar dan ontstaat er toch wat onenigheid. Marciano wil niet met anderen spelen want dan moet hij te lang wachten en wil Mirthe haar punten overnemen zodat hij niet overnieuw moet beginnen. Jeffrey lijkt er klaar mee te zijn, ik kap er per direct mee zegt hij. Jullie zijn bang om te verliezen natuurlijk, snap ik! Marciano begint ondertussen opnieuw maar Jeffrey lijkt er echt klaar mee te zijn. Mirthe probeert Jeffrey over te halen weer mee te doen. Maar Jeffrey denkt daar toch anders over. Het gaat niet om één iemand he benadrukt Jeffrey. We gaan niet alles omgooien voor één iemand. Ik ben Jeffrey den Hartog he, geen Marciano. De keuze is nu gemaakt om Marciano in alles voor te trekken. Jullie willen theater, jullie krijgen theater! Mirthe loopt maar weer naar buiten, hij wil niet meer hij is boos. Dat dacht ik al antwoordt Wendy. Jeffrey verteld tegen Isaac wat er is. We waren al bij hole 7, Wendy had de plek van Marciano ingenomen en dan zou hij met Rupert Imma en weet ik veel meedoen. Maar dat wilde hij absoluut niet en moesten we allemaal wachten totdat hij bij hole 7 was. Ach antwoordt Isaac, het moet weer op zijn manier.
Ook Babette probeert Jeffrey om te praten weer mee te doen. Ze doet haar uiterste best maar Jeffrey doet niet meer mee. Ga maar door, jullie kunnen het ook zonder mij. Ik ga niet als een klein kind staan wachten, ik ben 31. Jullie moeten niet altijd maar ja en amen zeggen! De rest besluit het toernooi croquet af te maken.