Imadiddin heeft de eliminatieopdracht tegen Erik verloren. En dat betekent dat hij een jaar van je leven moet verlaten. Imadiddin gaat dan ook zijn spullen inpakken. Hij wordt vergezeld door Rupert, Isaac en Marciano. Imadiddin zucht een keer diep en begint met spullen pakken.
Uiteindelijk heeft hij alles ingepakt en is het tijd voor zijn afscheidsspeech. Alright, this is the end begint Imadiddin. Ik vind het mooi en interessant en fascinerend hoe dit een weerspiegeling is van de samenleving hier buiten. En dit is iets waar ik toch vrede mee heb dat sommige mensen vaker een finale moeten spelen voordat ze er echt komen en sommige mensen vliegen naar de finale. Ik gun het iedereen. Ik ben dit al gewend en ik zit er niet mee. Ik heb veel geleerd en genoten van mijn tijd hier. Ik heb veel mooie mensen ontmoet. En voor mijn gevoel heb ik wel gewonnen ook al ga ik niet met de prijzenpot naar huis. Daarna sluit hij zijn speech af met een citaat van Roosevelt. We zijn in mijn ogen allemaal winnaars. Dank jullie wel!
De groep klapt en dan is het tijd voor afscheidsknuffels. Daarna pakt hij zijn koffer en zegt dat ze goed voor elkaar moeten zorgen en ik zie jullie snel denk ik. Daarna pakt hij zijn koffer en met applaus loopt hij richting de poort. Hij kijkt nog een keer achterom, buigt een keer en sluit de poort achter zich. Het avontuur van Imadiddin in een jaar van je leven zit er definitief op. In de loods kijken de huidige deelnemers nog even naar het scherm waar de foto van Imadiddin komt met de tekst game over. Er zijn nu nog maar 8 deelnemers over…