Rupert heeft de eliminatieopdracht tegen Wendy verloren en hij moet dan ook vandaag nog een jaar van je leven verlaten. Rupert heeft er vrede mee, hij kijkt er naar uit om naar buiten te gaan. Natuurlijk had hij de finale mee willen maken maar het is wat het is. In de slaapkamer pakt hij al zijn spullen in en wordt vergezeld door Isaac en Marciano. Uiteindelijk is Rupert klaar voor zijn gesprek en is het tijd voor zijn afscheidsspeech.
Ik ga als nummer 8 achter, ik dacht dat ik nooit zover zou komen begint Rupert. Ik dacht iets van 4 maanden of zo. Maar als je er eenmaal in zit wil je ook niet opgeven. Natuurlijk heb ik mooie momenten beleefd, mooie mensen ontmoet. Echt hele speciale verbindingen gemaakt ook. Dan is het ook niet moeilijk om hier te zitten. Sommige mensen hebben veel heimwee gehad, voor mij is het altijd wel makkelijk geweest. Puur omdat ik toch wel omringt was met hele leuke mensen. We hebben leuk gestreden en alles maar natuurlijk irriteer je ook aan heel veel mensen. Ik gun het jullie allemaal natuurlijk, sommigen meer dan anderen. Ik denk dat iedereen op zijn manier toch een strijder is in het spel. Het echt geen makkelijke opgave om hier 1 jaar te zitten. Ik ben blij om ook naar buiten te gaan. Natuurlijk hoop je de finale ook te spelen en dat is niet voor mij weggelegd. Maar dat is niet voor mij weggelegd. Ik heb er veel vrede mee, ik denk dat er buiten veel leuke dingen staan te wachten. Dank jullie voor de ervaring en may the best one win!
De groep klapt en daarna is het tijd voor de welbekende afscheidsknuffels. Daarna pakt Rupert zijn koffers, hij zegt bye guys succes en loopt richting de poort. Hij zwaait nog een keer en stapt dan de poort door. Het avontuur van Rupert in een jaar van je leven zit er definitief op. Er zijn nog maar 7 deelnemers over…