Het gaat niet zo lekker met Jeffrey. Gisteren dacht hij er nog over om naar huis te gaan omdat hij zo teleurgesteld in zichzelf is. Uiteindelijk heeft hij zich herpakt en besloten dat hij toch bleef. Afgelopen avond, na de afsluiting van Babette haar actie had hij weer een moeilijk moment.
Als Babette, Wendy, Mirthe en Zoë zitten te kletsen komt Jeffrey voorbij lopen. Gaat het goed vraagt Wendy aan Jeffrey. Jeffrey mompelt wat terug en Babette zegt kom er anders even bij zitten. Ik heb me nog nooit zo k*t gevoeld in mijn leven geeft hij daarna toe. Dit is het ergste wat ik ooit heb meegemaakt. Jeffrey wordt emotioneel en zegt dat hij er gewoon ziek van wordt. Kan Jeffrey huilen, heb ik je toch wat geleerd in dit huis grapt Babette. Het is onmacht of zo legt Jeffrey uit als Babette vraagt wat hij dan precies voelt. Als je gewoon niet jezelf bent, ik weet gewoon hoe ik ben gaat hij verder. En als je je dan helemaal verliest daar schrik ik van. En dan ben ik me er ook gewoon bewust van. Is het die hele setting? Normaal doe ik 15.000 dingen per dag. Daardoor stap je heel makkelijk over negativiteit heen. Maar hier vreet ik me er helemaal aan op. Ik focus me op de narigheid, dat is helemaal niet wie ik ben joh. Nu ben ik een schreeuwlelijk in mijn ogen. Ik ben veel slimmer dan dat. Volgens Babette hoort dit erbij, je raakt nu even in een slip. Als ik mij terugtrek dan zie ik heel veel dingen die niet kloppen gaat Jeffrey verder. Ik zie heel veel onrecht, daar kan ik niet tegen. Ik schrik daar van want dit is niet wie ik ben. Daarom sta ik op het punt van is deze setting wel gezond voor mij? Of ga ik het om kunnen turnen? Maar ik ben dat nu helemaal kwijt. Ik heb moeite met hulp vragen want ik regel het allemaal zelf. Volgens Babette is het iets moois dat hij dat nu wel doet. Misschien is het voor mij wel een uitdaging om een stap terug te doen merkt Jeffrey op. Choose your battles benadrukt Babette, je hoeft niet van alles jouw battles te maken.