Gisteren hebben Marciano en Jeffrey flinke ruzie gehad. Marciano is fysiek geweest naar Jeffrey en dat hier een consequentie aan zou zitten was wel duidelijk. Rupert heeft een brief ontvangen en roept iedereen bij elkaar.
Als iedereen er is leest Rupert de brief voor: “Beste manager, gisterenavond heeft er een ruzie plaatsgevonden tussen Marciano en Jeffrey. Hierbij is onaanvaardbaar gedrag getoond. Daarom ontvangt Marciano een gele kaart en gaat er 10.000 euro boete van de prijzenpot af”.
Marciano krijgt daarna het woord van Rupert. Marciano zegt dat hij de groep sowieso aan wilde spreken ongeacht wat de sanctie zou zijn. In dit geval 10.000 euro spijtig. Ik ben er zeker niet trots op. Alles wat hier binnen gebeurt heeft een reden. Niks gebeurt hier zomaar. Dit is een aanloop van. Had ik zelf nog gedacht dat we ooit 10.000 euro boete zouden krijgen? Nee. Nu ben ik zelf diegene die daar verantwoordelijk voor is. Ben ik trots, nee. Heb ik gehandeld naar emotie? ja. Ik had Jeff niet aan moeten raken. Maar verder vind ik wel dat er niet is gekeken op dat moment naar de situatie. Ik zat al een paar dagen met slaapproblemen. Ik heb dat ook gedeeld, meerderen wisten ervan waarvan Jeff er een is. Toen ik naar bed ging heb ik dat tegen meerdere mensen gezegd. Ik ben gaan slapen en in slaap gevallen, ik werd wakker door harde muziek. Ik wist in eerste instantie niet wat ik hoorde. Ik heb het genomen voor wat het is. Vervolgens heb ik geprobeerd te gaan slapen, lukte mij niet. Ik hoorde mensen praten, hard, zacht, hard, zacht. Op dat moment was mijn grens bereikt. Zoë stond achter de booth, ik weet niet wat ik heb geroepen maar ik vroeg aan Zoë met wie ze was. Ze zei met Jeff, ik heb toen een opmerking gemaakt over het volume. Toen wees ze naar Jeff. Waarop ik dus heb gereageerd, ik zag dat mijn deur bewust openstond met een stokje er tussen. Nogmaals, ik kan alleen mijn excuses aanbieden. Mijn grens was bereikt. Ik heb respect voor iedereen maar als je zulke dingen doet terwijl je weet dat er 5 mensen aan het slapen zijn. Laten we gewoon aan elkaar denken. Dit was voor mij de druppel, ik zeg nog één keer tegen jullie allemaal: sorry voor die 10.000 euro. Ik heb verkeerd gehandeld maar nu weten jullie wat voor mij de trigger was, het moet gewoon een keer stoppen.
Jeffrey wil er ook op reageren. Ik ga naar huis dat staat vast. Knap, jammer dat het zo moet. Mijn grens is ook vaak bereikt hier. Ik zal nooit iemand aanraken. Dit past niet in mijn plaatje en heb hier niet voor getekend. Dit is een andere wedstrijd. Ik had hem een trap van die trap af kunnen geven maar dat zit er niet bij mij in. Het was met een knipoog, ik doe nooit iemand pijn. Ik kreeg een usb stick met mijn nummers. Ik heb genoten van jullie allemaal. Ik bloeide helemaal op door die usb stick. En dan maak je een grapje en maak je die deur open. Je mag alles tegen mij zeggen. Nu denk ik was ik er niet naar toe gelopen. Ik wilde hem apart nemen, sorry zeggen, niks aan de hand. Uiteindelijk is het wel om iets gegaan waar ik niet achter sta. Hij kan het goedpraten tot in den treure. Maar ik kap er per direct mee. In mijn geval is dat dinsdag. Ik ga hier niet zitten waar mensen mij aanraken. Ik heb het vanaf dag één geroepen. Kim heeft mij ook al een knietje gegeven, daar ben ik samen met haar uitgekomen. Ik ga hier niet zitten met mensen die het niet zint dat je dan maar… Ik ga het niet doen. Dit is mijn grens. Ik ben de absolute winnaar van het programma, Marciano mag mijn plaatje aan de deur hangen. Hij heeft de absolute winnaar weg gekregen. Dit is het, heel simpel. Ik hoef dit niet meer te winnen. Ik heb het zwaar maar ook geweldig gehad. Ik kijk hier ook fantastisch op terug. Het is ook een fantastisch programma. Maar ik hoef hier niet te zijn en ik ben dan ook een man van mijn woord. Echt een man van mijn woord. Ik vind het jammer dat ik hier een part of ben. Was ik maar nooit naar boven gegaan. Ik wens jullie veel succes. Ik geef jullie dinsdag allemaal zakelijk een hand. Ik ga nu 2 dagen lekker even chillen.
Rupert neemt daarna nog het woord en bedankt beiden. Het is jammer, het was een bewogen maand door een aantal mensen met een envelop. De sfeer was gisteren toch heel leuk. Laten we niet al te droevig blijven, show must go on.
3 Reacties
Ik geef Marciano gelijk,alleen moest hij geen fysieke aanraking gebruiken
Het geschreeuw en zo van Jeffry valt ook onder de noemer geweld , hij ook een gele kaart en boete
Fijn dat Jeffrey weggaat, jammer dat hij niet weggestuurd is door de leiding. Hij is vanaf het begin EEN brok irritatie. Hij haalt constant bij iedereen het bloed onder de nagels uit.