Afgelopen avond waren Wendy, Babette, Mirthe, Jasper en Marciano in kamer 4 muziek aan het draaien en aan het dansen. Dit om zichzelf wakker te houden voor de 48 uur durende verdienopdracht (inmiddels zit de opdracht erop). Zoë ging uiteindelijk naar boven om hen erop te attenderen dat je de muziek overal hoort en dat er sommige deelnemers op bed liggen. Het groepje besluit uiteindelijk naar beneden te gaan in de loods spreekt Zoë Babette ook nog aan op iets anders.
Ik zei tegen je toch van kom je nog naar mij toe begint Zoë. Je was ook heel de tijd druk antwoordt Babette. Het was een mailtje zegt Zoë. Ik ben in een andere staat zeg maar merkt Babette op. Dat snap ik zegt Zoë, ik heb gewoon het gevoel dat ik je weinig zie. Wendy kan klaverjassen maar ik niet. En dan zeg ik net ik weet niet wat ik zou moeten zonder jullie hier in de loods en dan zeg jij ik weet ook niet wat ik zonder Wendy zou moeten. Ik vind het ook niet leuk om boven te zitten, ik zeg ook tegen mensen van schiet op zodat ik een beetje mijn eigen ding kan doen en jullie kan zien. Babette benadrukt dat ze één team zijn. Ik heb gewoon het gevoel dat ik je helemaal niet zie gaat Zoë verder. En dat ik er voor mijn gevoel niet tussen kom. Ik spreek je bijna niet meer alleen. Ik bedoelde dat echt niet zo zegt Babette. Je mag je gevoel ten alle tijden aangeven. Het is gewoon eenzaam merkt Zoë op. Jij hoort gewoon ook bij mij verzekerd Babette haar. Morgen kan ik wel meer naar je toe.